ÇOBANIN DİLEĞİ
Bir garip çobanım değilim ozan,Biraz gevezeyim çok olur kızan ,Sanki gemim mi var, deryada yüzen.?Dert ortağım kavalımı çalarım.
Geçen yıl başlarken gücümüz ne idi,“Geleydaş” denen yer hudutsuz saydı.“Doğruca” ne oldu.? Görelim haydi.Rüyaları gerçek oldu çobanın.
Vasıtayı gördüm Kuyalanı’nda,Başı duman dağlar dört bir yanındaOvalarında gez, kal Sulu Han‘daZafer bayrağını dik yol üstünde.
Geçen sene cihat koyduk adını,Çoban bilir yaylaların tadını,Eski yolda hem erkeği kadınıNeler çekti çoban bir bilseniz.
Hacı İmam kendini yola adadı.Yükümlünün tam üç yüzü ödedi.Geriye var imiş seksen adedi,Cihada geç kaldın yetiş kardeşim.
Davamızı savunuyor kaymakam,Mutlu olur böylelikle vatan,Utansın kahvede duygusuz yatanİhtiyarlar yolda balyoz sallarken.
Dört keçimin birini verdim bu yola,Böylesi aşk nasip ola her kula,Yayla yollarında sürünü sula,Çal kavalını ey garip çoban.
Hedef Çaşır değil, :Bozkır yoludur.Toroslarda beller, göller doludur.Gündoğmuş ağaçsa bu yol dalıdır.Bozkır aşığıdır bu çoban.
Yaylaları dolu hayat saklıyor,Konya ili kucak açmış bekliyor,O yüce Toroslar geçin diyor,En hayırlı yolculuk sizlerin olsun.
Manavgat Alanya yardımcı bize,Kişinin emeği görünmez göze,Böylece bu çoban son verir söze,En mutlu geceler sizlerin olsun . gg
